قدس آنلاین - زمان زیادی از وقتی که رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا از افزایش محدودیت برای رانندگان نوگواهینامه خبرداد، نمی گذرد. سردار تقی مهری گفته بود دستورالعمل این موضوع ابلاغ شده و تمام استان‌ها در حال آماده شدن برای اجرای آن هستند.

دستورالعملی که شامل دارندگان گواهینامه پایه سوم و راکبان موتورسیکلتی است که سال اول رانندگی شان را طی می کنند. این دستورالعمل در واقع برای این است که افراد نوگواهینامه تا سه ماه به تنهایی و بدون حضور افراد دارای گواهینامه رانندگی در کنارشان اجازه رانندگی ندارند.

این افراد البته نباید از ساعت ۱۲ تا ۵ صبح و در جاده های برون شهری رانندگی کنند؛ علاوه بر اینکه باید علامت «احتیاط راننده مبتدی است» را هم در قسمت جلو و عقب خودروی شان نصب کنند. اتفاقاتی که اگر نیفتد مشمول مجازات خواهد بود.

در این دستورالعمل بندهایی نیز نسبت به موسسات آموزش رانندگی دیده شده که پس از اجرا معلوم خواهد شد.

حالا که پس از مدت ها بالاخره مسئولان پلس راهنمایی و رانندگی به این نتیجه رسیدند که باید تدابیر ویژه ای برای دریافت گواهینامه رانندگی و افراد نوگواهینامه بگیرند بد نیست به سن دریافت گواهینامه در کشورهای مختلف و آیین نامه اجازه رانندگی به نوگواهینامه ها اشاره ای داشته باشیم.

ایران هم مانند برخی از کشورها مجوز رانندگی را از ۱۸ سالگی برای افراد صادر می‌کند اما این سن در برخی دیگر از کشورها کمی متفاوت است.

سن قانونی گواهینامه؛ ۱۴ تا ۲۳ سال

به عنوان مثال، کشورهایی چون استرالیا، کانادا، ال‌سالوادور، ایسلند، هند، استونی، مقدونیه، مالزی، نیوزلند، نروژ، فیلیپین، روسیه، عربستان سعودی، اسلوونی، سوئد، انگلیس و آمریکا از جمله کشورهایی هستند که پایین‌ترین سن اعطای مجوز رانندگی را دارند و افراد از سنین زیر ۱۷ سال می‌توانند به طور قانونی رانندگی کنند.

در این بین، در ایالت آلبرتای کانادا و چند ایالت آمریکا، افراد در ۱۴ سالگی مجوز رانندگی می‌گیرند. این در حالی است که نیجریه با تعیین سن ۲۳ سالگی، بالاترین سن مجاز برای رانندگی را در دنیا دارد.

اما شاید تنها سن و سال عامل دریافت گواهینامه نباشد؛ به همین دلیل در اکثر کشورها سعی می شود، گواهینامه را پس از گذراندن دوره های آموزشی و گرفتن امتحان ها و تست های مختلف به افرادی که سن قانونی دارند ارائه کنند.

امتحان عملی با خودروی شخصی
درحالی که در ایران هر فرد بالای ۱۸ سال پس از گذراندن کلاس های آموزشی اجباری و قبولی در دو امتحان آیین نامه یا قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی و همچنین امتحان عملی یا به اصطلاح شهری در کنار تست بینایی و سلامت جسمانی می تواند گواهی نامه پایه دو بگیرد که مختص راندن خودروهای سبک است در کشوری مثل امریکا سن قانونی، ۱۶ سال است. به علاوه اینکه چون هر ایالت این کشور، برای خودش قوانین متفاوتی دارد و گواهینامه ها هم با شکل های مختلفی صادر می شود اگر کسی در کالیفرنیا زندگی می کند اما می خواهد به ایالت دیگری نقل مکان کند باید گواهینامه آن ایالت را هم دریافت کند.

تفاوت آیین نامه رانندگی در آمریکا در این است که قوانین بسیار سختی برای نقاط مختلف شهری وجود دارد؛ به عنوان مثال در محدوده مدارس شما باید سرعت خود را به ۴۰ کیلومتر کاهش دهید و تا وقتی که تابلو انتهای منطقه مدرسه را نمی بینید نباید از این سرعت تجاوز کنید.

پس از گذراندن دوره های سخت آیین نامه و قبولی در آن شما مجاز می شوید که در امتحان عملی شرکت کنید. بر خلاف ایران، در آمریکاشما می توانید امتحان عملی را با خودروی خودتان بدهید و هیچ تفاوتی نمی کند که خودروی شما دنده اتوماتیک باشد یا دستی!

حتما قبول می شوید

تنها نکته مهم این است که خودروی شما باید دارای سند ثبتی، بیمه و همچنین چراغ های سالم و یک بوق باشد. پس از آن که ممتحن در ابتدا این موارد و مدارک را چک می کند امتحان عملی شروع می شود.

برخلاف کشور ما تقریبا هیچ استرسی در این مرحله به شخص وارد نمی شود چراکه در همان ابتدا ممتحن به شما می گوید که اصلا لازم نیست نگران باشید چرا که او اینجاست تا شما را در طی مدت زمان کوتاهی با قوانین آشنا کند و اصلا قرار نیست در این امتحان رد شوید.
به هر حال پس از گرفتن چندین امتحان ساده مانند به حرکت در آوردن خودرو، دور زدن با راهنما، توقف کامل در سر چهارراه ها، دور دو فرمان و پارک کردن با سر خودرو در بین دو خودروی دیگر (پارک دوبل در آمر یکا تقریبا معنی ندارد) و همچنین یادآوری کردن چندین قانون مهم ممتحن به شما می گوید که شما در امتحان قبول شده اید و می توانید بروید و گواهینامه خود را بگیرید.

فرض کنید رانندگی با یک خودروی اتوماتیک بدون نیاز به گرفتن کلاچ، نیم کلاچ در سربالایی ها، بدون پارک دوبل و خودرویی با فرمان هیدرولیک چقدر گرفتن گواهینامه را در مقایسه با آ نچه در ایران با آن روبه روست برای شما آسان می کند. همچنین در آمریکا در همان روز گواهینامه را به شما تحویل می دهند و نیازی نیست چندین هفته انتظار بکشید. 

امتحان ساده است اما آنچه که اهمیت دارد رعایت قانون است و عدم تخلف. به عنوان مثال، برخلاف کشور ما که رانندگان با دیدن عابران پیاده نه تنها تمایلی به توقف از خود نشان نمی دهند، بلکه در برخی موارد حتی بر پدال گاز خود می فشارند، در آمریکا رانندگان با دیدن عابران پیاده به آرامی در فاصله چندین متری او توقف کامل می کنند،حتی اگر چراغ برای عابر قرمز باشد و تا رد شدن وی به توقف کامل خود ادامه می دهند؛ اتفاقی که تقریبا نمی توان نمونه ای از آن را در ایران یافت.

ایران مثل استرالیا می شود!

در منطقه پایتخت استرالیا، حداقل سن برای اخذ گواهینامه رانندگی برای "راننده در حال تعلیم" (Learner Driver Licence) حداقل ۱۵ سال و ۹ ماه است. متقاضیان باید در کلاس های "آمادگی در راه" شرکت نمایند و در آزمون مربوطه قبول شوند.

این دوره در برخی دبیرستان ها برگزار می شود. گواهینامه آموزشی ۲ سال اعتبار دارد. این دسته از رانندگان باید از یک تابلوی مخصوص که حرف "L" به رنگ مشکی بر روی زمینه زرد بر روی آن نوشته شده است روی خودروی خود استفاده نمایند و تحت نظارت یک راننده دارای گواهینامه نامحدود رانندگی نمایند.

تمرین رانندگی با ماشین کامپیوتری مخصوص

در کشور آلمان پس از گذراندن آموزشهای کامپیوتری و مجازی و تئوری وارد مراحل بعدی یعنی آموزش با ماشینهای کامپیوتری مخصوص رانندگی و در آخر آموزش با مربی در سطح شهر می شوند. 

ریسک مرحله ۱

در سوئد علاقمندان به دریافت گواهینامه، همزمان با شرکت در کلاسهای عملی وتئوری باید در یک کلاس سه‌ساعته شناخت عوامل خطر «ریسک مرحله١» شرکت کنند که شامل مطالب تئوری و نمایش فیلم است. شرکت در کلاس «ریسک مرحله ١» صرف‌نظر از اینکه تئوری را در آموزشگاه گذرانده باشید یا خودتان در منزل خوانده باشید.

ریسک مرحله ۲

هنگامی که قسمت اعظم آموزش عملی رانندگی را نیز پشت سر گذاشتید و مربی تشخیص داد که شما به اندازه لازم مسلط هستید. باید در مرحله دوم شناخت عوامل خطر (ریسک مرحله ٢) شرکت کنید. این مرحله عملی است و نام دیگر آن «مسیر لغزنده» است. در این مرحله شما و سه نفر دیگر به همراه یک مربی با یک خودرو به محلی مخصوص همین کار که در یکی از شهرهای اطراف ساخته شده است می‌روید و در طول مسیر دو نفر به نوبت رانندگی کرده و سبقت گرفتن به روش درست را در مسیر رفت آموزش می‌بینند.

طی مراحل مربی حالات روحی روانی هنرجو را گزارش میکند و اگر تشخیص عدم سلامتی را بدهد هنرجو از ادامه ی مراحل آموزش محروم می شود.

در محل، پس از شرح کوتاه مراحل کار برای اولین بار اجازه می‌یابید به تنهایی رانندگی کنید و به هر نفر یک خودرو داده می‌شود که با رادیو با مربی که در اتاق فرمان ایستاده مرتبط است و شما با دستورات مربی با سرعت‌های مختلف در پیست رانندگی می‌کنید و ترمز ناگهانی می‌گیرید و طول خط ترمز را با سرعت‌های مختلف (که بارها در تئوری آن را محاسبه کرده‌اید) در عمل می‌بینید.

علایم نصب شده، طول خط ترمز را در سرعت‌های مختلف به خوبی نشان می‌دهند و تشخیص این مطلب که افزایش سرعت از ۳۰ به ۹۰ کیلومتر در ساعت، خط ترمز را نه سه برابر که ٩ برابر افزایش می‌دهد، کاملا ملموس می‌شود.

همین کار در مسیری که با روغن کاملا لغزنده شده تکرار می‌شود تا شما ببینید که در جاده لغزنده، سرعت، همه چیز را از کنترل خارج می‌کند. کنترل خودرو در پیچ‌های لغزنده شده با روغن و سراشیبی‌های تند با دید کم، از دیگر آموزه‌های این دوره است.